Geschiedenis
Piet Mondriaan werd op 7 maart 1872 in Amersfoort geboren. Zijn vader was hoofdonderwijzer en tekenleraar. Hij is de man die de jonge Piet al vroeg leerde tekenen.
Piet Mondriaan (2e van links) met zijn broers en zus Piet op 50-jarige leeftijd
Na de lagere school haalde Piet zijn diploma zodat hij tekenles mocht geven op de school van zijn vader. Later gaf hij ook les op het voortgezet onderwijs en studeerde aan de Academie. Daar volgde hij lessen in tekenen, schilderen en kunstgeschiedenis. In 1890 werd voor het eerst een kunstwerk van Mondriaan tentoongesteld in Den Haag. Het was zo'n groot succes dat hij een paar jaar later een studiebeurs kreeg van Koningin Emma. In het begin als kunstenaar had hij veel verschillende baantjes; hij maakte tekeningen, kopieerde schilderijen in musea en gaf les. Later begon hij landschappen te verkopen en verdiende maar net genoeg geld om rond te kunnen komen. Hij verhuisde voor een jaar naar Uden en schilderde wat hij zag; landschappen met koeien, boerderijen, zonsondergangen en molens. In een poging meer te verkopen schilderde hij ook bloemstillevens. In deze periode keken kunstenaars heel goed naar de dingen om hen heen en maakten zij hun werken 'zo echt mogelijk'. Mooie voorbeelden hiervan, geschilderd door Mondriaan, staan hieronder:
Schrijvend meisje Gesicht op Winterswijk Zelfportret
Als hij in Amsterdam gaat wonen raakt Mondriaan geïnspireerd tijdens een grote Van Gogh-tentoonstelling en begint hij met het schilderen van landschappen die de 'tragiek van de natuur' weergeven. Vanaf 1908 worden zijn afbeeldingen steeds hoekiger, dit maakt hem een jaar later wereldberoemd in Nederland.
Molen bij zonlicht
Inmiddels bestaat de fotografie al een poos en wordt steeds populairder. Deze foto's geven de 'echte' dingen nog beter weer; daar kan een kunstenaar bijna niet tegenop. Misschien wordt het tijd om iets anders met schilderen te kunnen doen... Of misschien moet je wel iets anders met de schilderkunst doen nu er ook fotografie is... Aan het begin van de 20ste eeuw denken veel kunstenaars daar over na. Vooral in Parijs komen kunstenaars uit heel Europa samen om te werken en te praten over kunst. Ze willen 'moderne kunst' maken. Kunst die past bij hun eigen tijd. Er is een nieuwe eeuw aangebroken; de oude is voorbij. Weg met alle ouderwetse ideeën! Mondriaan woont in deze periode ook in Parijs en maakt deel uit van deze groep moderne kunstenaars. Zijn naam heeft hij inmiddels veranderd in Mondrian.
Geïnspireerd door het kubisme (denk aan het woord kubus; dus hoekig en strak in plaats van natuurgetrouw) worden zijn werken steeds minder natuurlijk. Hieronder is dit mooi te zien; vier schilderijen, alle vier met een boom erop en toch steeds strakker en moderner geschilderd.
In 1914 bezoekt Mondriaan zijn zieke vader in Nederland. Omdat de de Eerste Wereldoorlog uitbreekt kan hij niet meer terug naar Parijs. Zijn werk wordt steeds abstracter en vanaf 1917 verdwijnt ook de diepte in zijn werk. Hij gebruikt alleen nog maar de primaire kleuren rood, blauw en geel en de 'niet-kleuren' grijs, wit en zwart. Deze zet hij in schilderijen met alleen horizontale- en verticale strepen. In dit zelfde jaar richt hij samen met andere kunstenaars het tijdschrift (en later kunststroming) "De Stijl" op. De kunstwerken gemaakt in deze periode hebben Mondriaan wereldberoemd gemaakt.
Schilderij verkocht in 2009 voor 7 miljoen dollar.
Eind jaren '20 van de vorige eeuw begint Mondriaan met diagonale lijnen en andere kleuren te experimenteren. Vanwege de dreiging van de Tweede Wereldoorlog verhuist hij naar Londen. Na het Duitse bombardement op deze stad in 1940 verhuist hij naar New York. Daar sterft hij in 1944, terwijl hij nog bezig is aan één werken; Victory Boogie Woogie. Omdat het kunstwerk nog niet af was is het één van Mondriaans bekendste werken geworden.
Een leuk weetje; Victory Boogie Woogie werd in 1997 door de Nederlandse Stichting Nationaal Fonds Kunstbezit voor 82 miljoen gulden (€ 37 miljoen) gekocht van eigenaar S. Newhouse uit New York. Veel mensen in Nederland waren het niet eens met de aankoop. De papieren plakstroken die Mondriaan nodig had om rechte lijnen te maken, waren namelijk nog op het schilderij aanwezig. Schandalig dat men zo'n enorm hoog bedrag wilde geven voor een schilderij dat nog niet af was! Zie hieronder het schilderij met daaronder delen van het schilderij van dichtbij; je kunt daarop de verflaag en plakstrookjes goed zien zitten.
Maak jouw eigen website met JouwWeb